ایام فاطمیه

کمان کشید غم و سینه را نشانه گرفت

چنان، که آتش دل تا فلک زبانه گرفت!

خدا گُواست که خورشید از حرارت سوخت

از آتشى که از آن سوىِ در به خانه گرفت!

از آب بیاموزیم...

از آب بیاموزیم…

دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر می‌دهند،

اما دو تکه سنگ هیچ گاه با هم یکی نمی‌شوند!

پس هرچه سخت‌تر و قالبی‌تر باشیم،

فهم دیگران برایمان مشکل‌تر،

خدا را همین جا بیاب!

کوله ‌پشتی‌اش‌ را برداشت‌ و راه‌ افتاد. رفت‌ که‌ دنبال‌ خدا بگردد؛ و گفت: تا کوله‌ام‌ از خدا پر نشود برنخواهم‌ گشت. نهالی‌ رنجور و کوچک‌ کنار راه‌ ایستاده‌ بود. مسافر با خنده‌ای‌ رو به‌ درخت‌ گفت: چه‌ تلخ‌ است‌ کنار جاده‌ بودن‌ و نرفتن؛ و درخت‌ زیر لب‌ گفت: ولی‌ تلخ‌ تر آن‌ است‌ که‌ بروی‌ و بی‌ رهاورد برگردی. کاش‌ می‌دانستی‌ آن‌چه‌ در جست‌وجوی‌ آنی، همین‌جاست.

جواب مسابقه

با سلام خدمت دوستان.امیدوارم که تعطیلات بهتون خوش گذشته باشه.از همه دوستان به خاطر شرکت در مسابقه ممنونم.

بهاری شدن قبل از آمدن بهار!

آیا متوجه شده‌اید که خرید نوروزی، خانه‌تکانی‌های شب عید، درست کردن سبزه و سمنو و خرید وسایل سفره هفت‌سین و خلاصه همه کارهایی که به اسم عید و بهار انجام می‌شود، در یکی از ماه‌های زمستان انجام می‌شود!؟ یعنی هنوز عید نیامده و زمستان شب‌ها و روزها را هنوز از آن خود می‌داند چیزی در عالم و آدم دگرگون می‌شود و بهار قبل از این‌که حتی بیاید هزاران نگاه مشتاق و منتظر پیشاپیش به استقبال او می‌روند؟

پندهایی زیبا از چارلی چاپلین

 آموخته ام ...با پول می شود خانه خرید ولی آشیانه نه، رختخواب خرید ولی خواب  نه، ساعت خرید ولی زمان نه، می توان مقام خرید ولی احترام نه، می توان کتاب خرید ولی دانش نه، دارو خرید ولی سلامتی نه، خانه خرید ولی زندگی نه و بالاخره ، می توان قلب خرید، ولی عشق را نه.

 آموخته ام... که تنها کسی که مرا در زندگی شاد می کند کسی است که به من می گوید: تو مرا شاد کردی!

 آموخته ام... که مهربان بودن، بسیار مهم تر از درست بودن است.

 آموخته ام... که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی، نه گفت.

مسابقه عکس 1

با سلام خدمت همکلاسی های گرامی.امیدوارم که تا این لحظه تعطیلات خوبی را پشت سر گذاشته باشید.امروز اولین مسابقه عکس برگزار می شود.به ادامه مطلب رفته و نظر دهید که عکس متعلق به کدام یک از دوستان می باشد.با سپاس.

سال 1391

آغاز سال 1391 مبارک باد.

یاد تو...

وقتی دل سودایی می رفت به بستانها 

بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحانها    

گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل    

با یاد تو افتادم از یاد برفت آنها

سفر من و خدا با دوچرخه!

زندگى کردن مثل دوچرخه سوارى است. آدم نمى افتد، مگر این که دست از رکاب زدن بردارد.