مردباش چون علی...!

این شبها که صدای دسته سینه زنی از دور می آید و با هر ضربه دمامشان گویی قلبمان از جا کنده می شود کاش شروع کنیم با دل خودمان زیرگوشی نجوا کردن!

علی...

علی...

علی...

این اسم خیلی بزرگتر از بغض است...

این اسم خیلی بزرگتر از اشک و آه و گریستن ها تا سحرگاه است...

ولله!!

به نام با هیبتش سوگند که این همه سختی را به جان نخرید که فقط اشک چشمانت او را بشناسد...

به حسین دلبندش قسم که پیشانی قرآن شکافته نشد که تنها در شب قدر و دعا و آمرزش تو را در یاد باشد...!

نور دو چشمش فاطمه پا به پایش زخم بر دل برنگرفت که تنها این شبها زمزمه کنی به علی"  به علی" به علی"!

نام این مرد وسعت سراسر تاریخ را فراگرفته است!

مدیونی اگر

اخلاصش را ...

غیرتش را ...

همتش را ...

و عدالت بی حب و بغضش را نشناسی!

پس دل من مرد باش!!!

و زیر گوشه ای از پرچم عدالتش بایست!

جوانمرد باش همچو او که برایش از گریه جان میدهی این شبها...!